ประวัติคณะสิงโต

ประวัติคณะสิงโต มังกรลูกพ่อปู่เทพาดำทุ่งคราฟ
« เมื่อ: สิงหาคม 28, 2009, 06:53:05 pm » 
--------------------------------------------------------------------------------
ประวัติคณะลูกพ่อปู่เทพาดำทุ่ง

ก่อตั้งคณะเมื่อปีพ.ศ.2540 เริ่มด้วยมีหัวสิงโต รวบรวมเด็กในชุมชนในเขตสาทรมาเล่น อยู่ในสังกัดของทีมงาน ท๊อปไลน์ มิวสิก โดยการนำของเจ้านายห้าง ทวีชัย จริยะเอี่ยมอุดม เป็นผู้อุปถัมภ์ จากนั้นได้ขยับขยายจากเพียงแค่เล่นสิงโตเพียงอย่างเดียวได้เพิ่มขึ้นมาเล่นมังกรทองหรือมังกรพันเสาโดยส่วนหัวของมังกรนั้นได้สั่งทำโดยพิเศษ คือขนาดของหัวมังกรจะใหญ่มากเป็นพิเศษหรือเทียบได้ว่าเป็นหัวมังกรที่ใหญ่ที่สุดก็ว่าได้ ตัวมังกรรวมทั้งส่วนหัวและส่วนตัวแล้วจะยาวประมาณ 30เมตรโดยไม้ที่ใช้เล่นมังกรนั้นมีำนวน 12 ไม้ด้วยกัน ส่วนทางด้านของเสามังกร ได้สั่งทำโดยพิเศษ คือจะมีความสูง12 เมตร จากพื้น หรือเทียบเท่ากับตึก 4ชั้น ทั้งหมดแล้วเสร็จสมบูรณ์ เมื่อปี พ.ศ.2549 จากนั้น ได้มีการออกงานมงคลต่างๆ โดยจะมีการเชิดสิงโตและการเชิดมังกรควบคู่ไปด้วย ส่วนรูปแบบของการแสดงของคณะลูกพ่อปู่เทพาดำทุ่งจัดได้ว่าเป็นงานที่ต้องใช้ศาสตร์และศิลปะในการแสดงค่อนข้างสูงกลุ่มคนที่มีโอกาศได้
คลุกคลีกับการแสดงของคณะสิงโตตั้งแต่เด็กและประกอบอาชีพแสดงสิงโตเป็นหลักและสืบทอดต่อๆกันมา ลักษณะการทำงานของคณะจะใช้
รูปแบบการทำงานเป็นทีมแบ่งออกเป็นฝ่ายการแสดง ฝ่ายอุปกรณ์ ฝ่ายมโหรี และฝ่ายช่างไฟฟ้า ซึ่งก่อนการแสดงทุกครั้งจะต้องมีการฝึกซ้อมก่อน

ทุกครั้ง
โดยจะมีการแสดงพลิ้วไหวดูสวยงามและป้องกันความผิดพลาดที่อาจจะเกิดขึ้นได้เพราะบางครั้งอาจเป็นการแสดงที่หวาดเสียว ผาดโผน ดุดัน หรือหวือหวา ส่วนทางด้านการเชิดมังกรทองจะเป็นแบบพลิ้วไหวสวยงามเป็นธรรมชาติโดยจะมีการเล่นท่าต่างๆอาทิ มังกรลอดหัว ลอดหาง ลอดตัว มังกรวัคน้ำ ต่อตัวล่อลูกแก้ว ท่าพวกนี้คือท่าพื้นฐานอย่างย่อๆ



 

ส่วนทางด้านการแสดงมังกรพันเสา จะเป็นการแสดงแบบหวาดเสียว คือตัวมังกรจะขึ้น พันเสาอยู่ด้านบน ส่วนที่น่าหวาดเสียวคือ จะมีกระบอกไม้ไผ่อยู่หนึ่งอันซึ่งจะตั้งขนานกับเสามังกรโดยจะมีคนถือลูกแก้วล่อมังกร
อยู่บนปลายกระบอกไม้ไผ่ ส่วนการแสดงนั้นจะใช้วิธีโย้กระบอกไม่ไผ่ไปมาเพื่อสู้กับมังกร และเล่นพลุเป็นต้น





ส่วนหัวหน้าคณะคือนายรุ่งโรจน์ หรือกานต์ จันทมนัส วัย32ปี เจ้าของคณะสิงโต และมังกรทอง ลูกพ่อปู่เทพาดำทุ่ง เล่าว่ามาถึงวันนี้ผมทำงานเป็นคนเชิดสิงโตและมังกรทองมาแล้ว12ปีเพราะชอบตั้งแต่เด็ก
ที่สำคัญการทำงานตรงนี้ผมถือว่าได้สร้างอาชีพให้กับเด็กวัยรุ่นในชุมชน ได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์



ลงหนังสือพิมพ์เดลินิวส์
ฉบับที่ 20,169 วันเสาร์ที่ 1 มกราคม พ.ศ.2548